Rodzaje ubytku słuchu
Przewodzeniowy ubytek słuchu
Ubytek słuchu spowodowany nieprawidłowościami w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego nazywany jest przewodzeniowym ubytkiem słuchu. W przypadku przewodzeniowego ubytku słuchu ucho wewnętrzne funkcjonuje prawidłowo, ale ucho zewnętrzne lub środkowe jest uszkodzone lub zablokowane, przez co dźwięk nie może dotrzeć do ucha wewnętrznego. Przewodzeniowy ubytek słuchu u dzieci zazwyczaj ma charakter przejściowy i jest wyleczalny. Dźwięki z otoczenia są cichsze, natomiast głos osoby z przewodzeniowym ubytkiem słuchu brzmi głośniej niż normalnie.
Częste przyczyny przewodzeniowego ubytku słuchu
- Infekcje ucha (zapalenie ucha środkowego)
– zapalenie w obrębie ucha środkowego należy do najczęstszych przyczyn przewodzeniowego ubytku słuchu u dzieci. Większość dzieci przechodzi zapalenie ucha co najmniej raz w okresie dzieciństwa.
- Woskowina (cerumen)
– woskowina zgromadzona w przewodzie słuchowym może blokować dopływ fal dźwiękowych do błony bębenkowej. Lekarz lub inny odpowiednio wykwalifikowany specjalista może usunąć lub wypłukać nadmiar woskowiny usznej, uprzednio rozpuszczając ją za pomocą przeznaczonego do tego celu preparatu w formie kropelek. Woskowiny nie należy usuwać za pomocą bawełnianych patyczków kosmetycznych, ponieważ mogą one przesunąć ją jeszcze dalej wgłąb przewodu słuchowego lub doprowadzić do perforacji błony bębenkowej, jeśli zostaną wprowadzone zbyt głęboko.
- Ucho pływaka (zapalenie ucha zewnętrznego) – kolejne często występujące schorzenie zlokalizowane w obrębie zewnętrznej części przewodu słuchowego nazywane jest „uchem pływaka”. Jest to bolesna infekcja bakteryjna, do której dochodzi na skutek zalegania wody w przewodzie słuchowym po kąpieli lub pływaniu. Może to doprowadzić do opuchlizny przewodu słuchowego powodującej zamknięcie jego światła, a tym samym przejściowy ubytek słuchu.
Odbiorczy ubytek słuchu
Uraz w obrębie ucha wewnętrznego nazywany jest odbiorczym ubytkiem słuchu. Schorzenie to występuje zazwyczaj od urodzenia, a jego przyczyną jest nieprawidłowe funkcjonowanie ślimaka lub dróg słuchowych przekazujących sygnały do mózgu. Czuciowo-nerwowy ubytek słuchu może też mieć charakter nabyty i być rezultatem ciągłego narażenia na hałas, słuchania głośnej muzyki lub przyjmowania leków, które mogą wpływać na zdolność słyszenia. Odbiorczy ubytek słuchu to schorzenie o charakterze trwałym, którego nie można wyleczyć farmakologicznie lub operacyjnie. W większości przypadków rozwiązaniem mogą być aparaty słuchowe lub implanty ślimakowe.
Ubytek słuchu spowodowany hałasem (NIHL, ang. Noise Induced Hearing Loss) to jedyny rodzaj ubytku słuchu, któremu można całkowicie zapobiec. Dźwięki mogą szkodliwie wpływać na słuch, gdy są zbyt głośne, niezależnie od tego, czy są krótko czy długotrwałe. Warto chronić dziecko przed szkodliwymi dźwiękami, ograniczając ich głośność, zakładając dziecku słuchawki ochronne lub unikając przebywania w zbyt głośnym otoczeniu.
Mieszany ubytek słuchu
Mieszany ubytek słuchu to schorzenie spowodowane wieloma różnymi czynnikami, które występuje zarówno w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego, jak i w uchu wewnętrznym (w ślimaku).