Met een gehoortest kan worden aangetoond of er sprake is van gehoorverlies, of één oor of beide oren zijn aangetast, welk soort gehoorverlies aanwezig is, de mate van gehoorverlies, of het gehoorverlies medisch of met gehoortechnologie (d.w.z. hoortoestellen, cochleaire implantaten en hoortoesteltechnologie) kan worden behandeld en hoe dit gehoorverlies van invloed is op de communicatievaardigheden van uw kind.
Verschillende soorten gehoortesten
Gehoorscreening
Een gehoorscreening toont normaal gesproken aan of het gehoor van een kind zich op een normaal niveau bevindt. De screeningprocedures verlopen snel, zijn betrouwbaar en pijnloos. Als een kind een screeningtest niet doorstaat, wordt hij/zij doorverwezen voor een uitgebreidere beoordeling.
Objectieve gehoortesten
Voor deze testen hoeft uw kind niet te reageren of deel te nemen wanneer hij of zij een geluid hoort. Deze testen worden normaliter gebruikt voor baby's en jonge kinderen, kinderen met een ontwikkelingsprobleem, kinderen die niet willen meewerken, wanneer andere testen inconsistent of onbetrouwbaar zijn en om resultaten van een spelaudiometrie te bevestigen.
- Auditory brainstem response (BERA) – Via een hoofdtelefoon wordt geluid in beide oren afgespeeld en de reactie op het geluid wordt geregistreerd. Deze opnamen worden geanalyseerd en bieden een schatting van de hoorgevoeligheid.
- Otoakoestische emissie (OAE) – OAE's verschaffen informatie over het functioneren van de zintuiglijke haarcellen in het gehoororgaan (cochlea). Via een kleine speaker worden geluiden naar het oor verzonden, terwijl een microfoon de reactie op deze geluiden vanuit de cochlea registreert.
- Tympanometrie – Dit soort test geeft informatie over hoe goed het trommelvlies en het middenoor functioneren. Er wordt een zacht pufje lucht in het oor geblazen en de mate waarin het trommelvlies beweegt als reactie op de verandering in de luchtdruk, wordt geregistreerd. Uit deze test kan worden geconcludeerd of er een gat in het trommelvlies zit of vloeistof in het middenoor.
Spelaudiometrie
Een spelaudiometrie biedt informatie over hoe uw kind hoort en reageert op geluiden op verschillende toonhoogten. Geluiden worden via een hoofdtelefoon of speakers verzonden. Een audioloog let op de reacties van uw kind op de zachtste aangeboden geluiden en registreert deze. Vervolgens worden deze reacties uitgestippeld op een grafiek (audiogram).
Hoe gehoorverlies wordt gemeten
Geluiden komen op verschillende toonhoogten (frequenties) voor en op verschillende luidheidsniveaus (intensiteiten). De meeteenheid voor frequentie is Hertz (Hz) en de meeteenheid voor intensiteit is de decibel (dB). Het bereik van toonhoogten die we horen, loopt van laagfrequent (250 Hz) tot hoogfrequent (8000 Hz). Het bereik van intensiteiten die we horen, loopt van 0 dB (zeer zacht geluid) tot 120 dB (zeer hard geluid). Een gehoortest geeft aan hoe zacht we horen bij elke toonhoogte.
Het audiogram
De resultaten van een gehoortest worden genoteerd op een grafiek, welke een audiogram wordt genoemd (een visuele weergave van het gehoor van uw kind). De zachtste geluiden die uw kind kan horen, worden uitgestippeld op het audiogram. Geluiden kunnen zacht of hard zijn en een lage of hoge toonhoogte hebben. Zowel de luidheid als de toonhoogte van een geluid wordt in de grafiek weergegeven. Zeer zachte geluiden bevinden zich aan de bovenzijde van de grafiek en zeer harde geluiden bevinden zich aan de onderzijde van de grafiek. Lage toonhoogten worden aan de linkerzijde van de grafiek weergegeven en hoge toonhoogten worden aan de rechterzijde van de grafiek weergegeven.
Mate van gehoorverlies
De mate van gehoorverlies is afhankelijk van de ernst van gehoorverlies. Het gehoor van kinderen wordt normaliter aangetoond door het gemiddelde hoorniveau.
- Normaal bereik tot geen verlies: 0 tot 20 dB
- Mild verlies: 21 tot 40 dB
- Matig verlies: 41 tot 65 dB
- Ernstig verlies: 66 tot 90 dB
- Zeer ernstig verlies: 91 dB of hoger
Gehoorverlies tast vaak ons vermogen aan om spraak te verstaan. In het bijzonder worden de medeklinkers /p/, /k/, /f/, /h/ of alle /t/, /sh/ en /s/ geluiden niet meer gehoord.
Veelgestelde vragen over gehoortesten
Waarom moet mijn kind een gehoortest afleggen?
Er is een aantal verschillende redenen waarom uw kind zijn of haar gehoor moet laten testen:
- Uw kind heeft zijn of haar neonatale gehoorscreening of de gehoorscreening van school niet doorstaan
- U, een dierbare of de leerkracht van uw kind vermoedt dat uw kind gehoorproblemen of problemen bij het volgen van aanwijzingen ondervindt
- Uw kind geeft aan dat hij/zij moeite heeft met horen
- Uw kind ondergaat een gehooringreep
- Uw kind gebruikt medicatie die van invloed kan zijn op het gehoor
Hoe vaak moet mijn kind een gehoortest afleggen?
De status van het gehoor van uw kind kan na verloop van tijd veranderen. Sommige vormen van gehoorverlies zijn tijdelijk en kunnen medisch worden behandeld, terwijl andere vormen van gehoorverlies permanent zijn. Bovendien kan de ernst van sommige vormen van gehoorverlies veranderen (beter of slechter worden) terwijl de ernst van andere vormen van gehoorverlies stabiel blijft. Daarom wordt aanbevolen om bij kinderen waarbij gehoorverlies is vastgesteld, minstens eenmaal per jaar een gehoortest te laten afleggen, zodat de status van het gehoor van het kind kan worden vastgesteld. Indien uw kind jonger is of wanneer de resultaten van een gehoortest onvolledig of onduidelijk zijn gebleken, kan het mogelijk zijn om het kind meerdere gehoortesten per jaar te laten afleggen.
Wie voert de gehoortest van mijn kind uit?
Een kinderaudioloog die is opgeleid in het samenwerken met baby's en jonge kinderen voert een uitgebreide gehoorevaluatie uit. Hij of zij beoordeelt de resultaten van de evaluatie met u, beantwoordt al uw vragen en legt, indien nodig, uit welke stappen moeten worden ondernomen om het gehoorverlies van uw kind te beoordelen en behandelen.