Online hoortest
Referentie
1 American Speech-Language-Hearing Association. Causes of Hearing Loss in Children. Afkomstig van https://www.asha.org/public/hearing/Causes-of-Hearing-Loss-in-Children/.
1 tot 4 baby's op de 1000 pasgeborenen leiden aan gehoorverlies.1 Dit aantal ligt nog veel hoger als kinderen met fluctuerend gehoorverlies (veroorzaakt door oorontstekingen) en éénzijdig (unilateraal) gehoorverlies worden meegerekend.
Om gehoorverlies beter te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen hoe een kind leert horen en luisteren, evenals wat de communicatie-mijlpalen voor zijn/haar leeftijd zijn. Na de geboorte is het gehoor van een pasgeboren baby te vergelijken met dat van een volwassene, maar baby's moeten leren hun gehoor te gebruiken om de basis van communicatie te vormen. Ze moeten de geluiden van hun taal herhaaldelijk horen, zodat ze geluiden aan woorden kunnen koppelen. Ze leren luisteren en ervaren de wereld om hen heen door geluiden aan dingen te koppelen, zoals het geluid van stromend water wanneer het tijd is voor een bad of het luisteren naar een slaapliedje wanneer het bedtijd is.
Een van de eerste en eenvoudigste auditieve vaardigheden die u bij uw baby kunt observeren, is plaatsbepaling: de vaardigheid om de oorsprong van een geluid te kunnen bepalen. Omdat we met twee oren horen (binauraal), kunnen we uitermate nauwkeurig vaststellen uit welke richting geluiden komen.
De plaatsbepalingsvaardigheden van uw kind observeren
Over het algemeen bewegen pasgeborenen met hun ogen of vergroten ze hun ogen bij het horen van harde geluiden. Dat wordt de "schrikreflex" genoemd en veel harde geluiden moeten deze reactie oproepen. Wanneer uw kind vijf of zes maanden oud is, kunt u een echte plaatsbepalingsrespons beter observeren door achter of naast het kind zachte geluiden te maken terwijl hij/zij recht voor zich uit kijkt. Bij een zachte beweging met een rammelaar of fluistering moet het kind zijn/haar hoofd in de richting van het geluid draaien. Het is belangrijk om te zien hoe goed uw baby reageert op zachte geluiden (zoals de gesproken 's'-klank).
Als u merkt dat uw kind ongeveer drie maanden achterloopt bij het bereiken van deze mijlpalen, raden we u aan om het gehoor van uw kind te laten testen door een audicien.
Wees altijd alert op situaties waarin uw kind niet op de juiste manier op geluid reageert; dit kan een teken van gehoorverlies zijn. Het is soms lastig om milde varianten van gehoorverlies of éénzijdig gehoorverlies op te merken. Het is belangrijk dat u onthoudt dat zelfs milde varianten van gehoorverlies negatieve gevolgen kunnen hebben voor de leervaardigheden van een kind. Het belangrijkste teken van een mogelijk gehoorverlies bij kinderen is de vertraagde ontwikkeling van spraak en taal. Hieronder vindt u overige tekenen die aantonen dat een kind mogelijk niet normaal hoort:
Als uw kind van schoolgaande leeftijd is, kan hij/zij, zelfs met mild gehoorverlies, aandachts-, gedrags- of sociale problemen in de klas vertonen.
Gehoorverlies kan erfelijk (aanwezig bij de geboorte) of verworven (aanwezig na de geboorte) zijn. Ongeveer 50% van alle gevallen van erfelijk gehoorverlies wordt veroorzaakt door genetische aandoeningen.1 Tot oorzaken die niet erfelijk van aard zijn, behoren ziekten, prenatale ontstekingen en aandoeningen die tijdens de geboorte ontstaan. Gehoorverlies kan ook na de geboorte optreden, mogelijk als gevolg van een ziekte, een aandoening of letsel. Om de oorzaak van het gehoorverlies van uw kind te achterhalen, raden we u aan contact op te nemen met de huisarts van uw kind.
Gehoorverlies dat wordt veroorzaakt door een probleem aan het buiten- of middenoor wordt geleidingsverlies genoemd. Bij geleidingsverlies werkt het binnenoor normaal, maar is er schade of een blokkade die het buiten- of middenoor beïnvloedt, waardoor geluid het binnenoor niet goed bereikt. Geleidingsverlies is bij kinderen vaak tijdelijk en behandelbaar. Geluiden van buitenaf zijn zachter terwijl de persoon zijn/haar eigen stem luider dan normaal hoort.
Veelvoorkomende oorzaken van geleidingsverlies
– Ontstekingen van het middenoor zijn de meestvoorkomende oorzaken van geleidingsverlies bij kinderen. De meeste kinderen hebben in hun kindertijd minimaal eenmaal oorontsteking gehad.
– Oorsmeer in de gehoorgang kan zich als een oordopje gedragen, doordat oorsmeer voorkomt dat geluidsgolven het trommelvlies bereiken. Overtollig oorsmeer kan worden opgelost met oordruppels en vervolgens door een arts of opgeleide professional worden uitgespoten of verwijderd. Gebruik nooit wattenstaafjes om opgehoopt oorsmeer te verwijderen, omdat u het oorsmeer daarmee dieper in de gehoorgang zou kunnen duwen en het trommelvlies kunt doorboren als u het wattenstaafje te ver naar binnen duwt.
Een beschadiging aan het binnenoor wordt aangeduid als sensorineuraal gehoorverlies. Dit wordt veroorzaakt door het slecht functioneren van de cochlea (zintuiglijke) of auditieve zenuwbanen naar de hersenen en is dikwijls aangeboren. Het kan zich ook ontwikkelen als gevolg van een constante blootstelling aan luide muziek, lawaai of door blootstelling aan medicatie die het gehoor beschadigt. Sensorineuraal gehoorverlies is permanent en kan niet met medicijnen of operatief worden behandeld. In deze gevallen kunnen hoortoestellen of cochleaire implantaten een uitkomst bieden.
Lawaaidoofheid (NIHL) is het enige soort gehoorverlies dat volledig te voorkomen is. Geluiden kunnen schadelijk zijn als ze te luid zijn, zelfs gedurende een korte periode, of wanneer ze zowel luid als langdurig zijn. Het is belangrijk dat u uw kinderen niet blootstelt aan schadelijke geluiden. U doet dit door het lawaai te dempen, beschermende hulpmiddelen te gebruiken of door uw kind op afstand van de geluidsbron te houden.
Soms treedt een combinatie van factoren op, die invloed heeft op zowel het buiten- of middenoor als het binnenoor (cochlea); dit leidt tot gemengd gehoorverlies.